Hondenkennel "Van de Maasduinen"

paulp November 16th, 2008

Yaya blijft steeds de zorgzame moeder. Toch stelt ze steeds meer haar eigen dingen ook weer op prijs. Een lekker lange wandeling van een klein uur vind ze heerlijk. En als het vrouwtje dan ook nog wat wil joggen is dat helemaal fijn. Gaat het tenminste wat harder!

Als het een gewone wandeling was staat ze thuis bij de achterdeur te bedelen of er toch niet nog even met het balletje of de frisbee gespeeld wordt. Kan ze lekker nog even rennen en apporteren!

Ook lekker even bij het vrouwtje en baasje in de huiskamer blijven en de gebeurtenissen in de keuken observeren bevalt de jonge moeder wel weer.

En dan roept de plicht weer. Ze wordt onrustig. Begint te draaien, rond te lopen door de kamer. Ze vindt niet meer haar rust in de mand. Onze vraag “Yaya naar de puppies?”  wordt beantwoord door een wolfachtig gehuil wat een duidelijk “ja” betekent. We laten haar weer bij de werpkist. Ze besnuffelt en ruikt aan iedere pup. Ze vleit zich neer en ja hoor de tafel is alweer gedekt. De pups weten niet hoe snel ze een van de beste tepels te pakken moeten krijgen. Dat gaat met vallen en opstaan. Want dat lopen gaat nog steeds niet echt goed. En degene die met zijn of haar nietsziende oogjes als laatste de weg vond moet dan ook nog echt wroeten om die vijfde aan de onderkant liggende tepel te pakken te krijgen. Maar even later hoor je ze dan toch alle vijf heel tevreden knorren en stroomt de melk volop.

Je raakt er niet op uitgekeken!

Yaya gaat nu ook steeds meer spelen met de puppies. De oogjes zijn aan het open gaan. Maar de pups kunnen nog niets zien. Ook hebben we het idee dat ze steeds meer gaan reageren op geluid.

• Week 2
• Comments(0)

paulp November 16th, 2008

Op YouTube hebben we de activiteiten van de pups neergezet.  Ze hebben hun buikje vol en nu is het tijd om het lopen te oefenen. Die eerste stapjes zijn niet gemakkelijk. Wat heeft Yaya in haar melk zitten? Ze lijken wel dronken. Zwiebelen en rollebollen is het gevolg!

• Week 2
• Comments(0)

paulp November 16th, 2008

rechtlijner en dwarsliggers

• Week 2
• Comments(0)

wiesm November 9th, 2008

Vandaag met Yaya alweer de “korte wandelroute” gelopen. Een van onze gewone routes naar het dichtsbijzijnde ven van de Maasduinen “het Eendenmeer”. We zijn dan in een klein half uur uit en thuis. Dit gaat alweer prima. Yaya geniet er weer volop van. De pups kunnen die tijd prima overbruggen. Ze slapen lekker. Als hun moeder weer in de buurt komt worden ze niet meteen actief. Ze kunnen haar ook nog niet zien en horen. Toch worden ze na korte tijd onrustig. Yaya staat in dezelfde ruimte, maar buiten de werpkist nog even haar brokken te eten. Hoe kunnen ze nou weten dat ze in de buurt is? Ruiken ze haar dan? Ze worden steeds drukker, piepen en sluipen door de werpkist. Al kruipend over elkaar heen, zoeken ze hun moeder. De decibellen die ze produceren worden snel hoger. Yaya kijkt een paar keer. Eet nog gauw wat brokken. Ze kijkt weer en eet haar brokken dan maar niet verder meer op. De moederlijke plicht roept. Ze stapt in de kist, vleit zich neer en de tafel is weer gedekt. Binnen de kortste keren hebben alle vijf de pups een tepel gevonden. Eentje heeft het altijd wat moeilijker. Er zitten maar vier goede tepels bovenop. Die vijfde pup moet dan onder de anderen door wroeten om een tepel van de onderste rij te vinden. En dan verandert het geluid. De “ik wil mijn moeder-piep” verandert in een “wat is dit lekker-gesnor”. Je kunt aan de geluidjes horen als de melk rijkelijk vloeit. Aan de staartjes kun je dat trouwens ook zien. Ze staan dan in een mooi boogje omhoog. En aangezien ze allemaal een wit uiteinde hebben aan hun staartje zie je soms dus vijf pluimpjes in de lucht steken.

Waarom niet altijd vijf? Nou weet je je kunt ook op je rug liggend aan de tepel zuigen. Of je moeder gooit je even op je rug, omdat er ook voor toilettering en hygiene gezorgd moet worden. Moeder likt dan onder het staartje en onder de buik om zowel plassen als ontlasting te stimuleren en op te eten.  Yaya houdt de werpkist zo dus zelf mooi schoon. Af en toe moeten we wel pluizen van de wollen deken verzamelen. De kleine pootjes krabben met hun nageltjes over de deken tijdens het sluipen, waardoor de wollen vezels loslaten.

• Week 2
• Comments(0)